Een heel goed 2013!

 

Weer thuis!

We hadden geluk dat het de eerste dagen in Port Napoleon mooi weer was, zodat we de zeilen goed op konden bergen. Daarna hebben we alles op het gemak binnen opgeruimd en vrijdag 26 oktober is Rapy de kant opgegaan waar hij nu tot april op ons staat te wachten. We moesten nog een paar dagen via de ladder naar ons “bovenhuis”, wat toch behelpen was omdat we voor alle dingen die normaal aan boord kunnen nu naar beneden moesten.

 

De laatste dagen ging het flink waaien zodat we op de bok nog het gevoel hadden dat we op een woelige zee dobberden en we werden in ons bed door elkaar geschud. Overdag was het door de harde wind heel koud. Op de werf liepen de mensen in zeilpakken met handschoenen aan en een muts op.

 

Een van de vele kramen in het oude centrum van Marseille waar fruit uitgezocht kan worden.

Dus vonden we het helemaal niet erg om maandagmorgen (29 oktober) met de taxi naar Marseille te gaan waar we nog een paar uur rond konden kijken voor we op de TGV naar Brussel stapten. Vanaf Brussel zijn we met de intercity naar Roosendaal gegaan waar mijn vader ons afgehaald heeft. Thuis werden we verwelkomd door mijn moeder, Maaike, Stefan en een lekker maaltje.

Rond het Gare St. Charles

Nu moeten we weer helemaal in het ritme van een normaal leven komen. Henk is al begonnen met een flinke klus, het opknappen van de garage na de wateroverlast van afgelopen zomer. Ik ben de kasten aan het uitzoeken met spullen die weg kunnen of toch nog bewaard moeten blijven (en dan waarschijnlijk bij een volgende schifting alsnog weggedaan worden) en weer gezellig wandelen met Anke en/of Hannie. Tijdens een van deze wandelingen heb ik bij een kweker al een kerstboom uitgezocht die nu met een naamkaartje in de top staat te wachten tot we hem in december op komen halen, een heerlijk vooruitzicht na 2 jaar een versierde paal in de boot.

 

En….. na 2 jaar zomer ook weer genieten van de mooie herfstkleuren in het bos!

 

Voorlopig is dit het laatste stukje op de website. In april willen we weer terug naar de boot om de Middellandse Zee te gaan verkennen. Dan gaan we verder met onze verhalen. Wij vonden het heel fijn dat we zoveel leuke reacties hebben gekregen en dat er meegedacht werd als we een vraag hadden, bedankt iedereen en tot volgend jaar!

Naar Frankrijk.

Na het bezoek aan Figueras hebben we veel wind en regen gehad in Roses. We hebben de tijd daar nuttig besteed met het uitzoeken van de voorraden met het oog op de lange periode dat de boot op de kant blijft staan. We hebben iedere dag de windverwachtingen bekeken en voor zondag was de voorspelling goed genoeg om de trip naar Port Napoleon te maken. Hier zijn we de laatste klusjes aan het doen die nodig zijn voor de winterstalling. De zeilen eraf en droog wegbergen, de dieseltank helemaal vol, kleding uitzoeken (wat moet mee, wat kan op de boot blijven) en wassen. We hebben ruim genoeg tijd, dus kunnen we alles op het gemak doen. Vrijdag gaat Rapy de kant op en maandag stappen wij in Marseille op de TGV naar Nederland.

Dinsdagavond hebben we Ron en Miranda uit Nieuw Vennep ontmoet. Tijdens het gesprek bleek dat een oom van Ron (Cees de Rooij uit Beinsdorp) een jeugdvriend van Henk was. Door alle verhalen werd het later dan hun bedoeling was want zij moesten de volgende ochtend heel vroeg op om het vliegtuig naar Nederland te halen, wij konden gelukkig wel uitslapen.

Hier bij de haven kunnen we in het restaurant wel brood kopen maar verder niets. Woensdag ben ik dus maar naar Saint Louis gewandeld om een paar boodschappen te halen. Dit gebied hoort ook bij de Camargue, maar er was niet veel te zien. Onderweg een paar “rancho´s” die nog wel zo heten maar eruit zien als bouwvallen.

 

 

Bij een rancho stonden nog een paar paarden op het erf, de rest was allemaal vergane glorie, zonde want het gebied kan er aantrekkelijk uitzien.

In Saint Louis is een flinke jachthaven, maar het zomerseizoen is duidelijk over. Veel restaurantjes hebben hun deuren al gesloten waardoor het er allemaal heel sober uitziet. Het wordt dus tijd dat we naar huis gaan!

Salvador Dali.

Salvador Dali werd in 1904 in Figueres geboren en in 1974 is hier het Dali museum geopend.

Op de Rambla in Figueres staat een bijzonder monument met het portret van Dali.

Figueres is maar een half uurtje met de bus vanaf Roses, dus wilden we hier wel graag naartoe. Dit monument van het leven van Dali is gevestigd in een 19^de eeuws theater wat aan het eind van de Burgeroorlog door brand werd verwoest. Dali is nauw betrokken geweest bij de bouw en inrichting van het museum, waardoor het al een kunstwerk op zich is geworden.

De buitenkant is versierd met broodjes en eieren, binnen zijn allerlei beelden in nissen gezet en de ingangen van diverse zalen zijn ook bijzonder.

De foto  van de Mae West kamer is genomen door een bolle lens.

Sommige werken zijn speciaal voor het museum gemaakt, zoals de kamer van Mae West. Haar lippen zijn een rode sofa, de gordijnen haar blonde haar, haar ogen ingelijste schilderijen en haar neus is de haard. Vanaf een verhoging is het geheel door een bolle lens te zien.

In de centrale hal hangt een enorm schilderij wat door het zonlicht niet goed op de foto gezet kon worden. Onder het podium staat zijn tombe met een steen die verrassend eenvoudig is voor iemand die ooit verklaarde: “Ik heb mezelf altijd als een genie beschouwd”.

In de centrale hal is het schilderij in het midden op afstand een portret van Abraham Lincoln,
van dichtbij zie je een vrouwenfiguur afgebeeld. 

Een "dubbel" schilderij.

Op dit schilderij zit Vermeer op de voorgrond te schilderen.
Dali staat zelf als klein kind op de achtergrond.

Hoe je ook over zijn werk denkt, hij was een schilder die realiteit en dromen in zijn schilderijen uit laat komen, soms realistisch, een andere keer abstract (of absurd) en vaak is zijn vrouw Gala of hijzelf afgebeeld.

Verder naar het noorden.

Na een week Barcelona is het weer tijd om verder te trekken als we aan het einde van de maand in zuid Frankrijk willen zijn. Het weer is een stuk wisselvalliger aan het worden, dus kijken we iedere dag naar de weerkaarten wanneer de wind een beetje gunstig is.




In dit kerkje in Blanes wordt vast voor de zeelui gebeden



Donderdag zijn we naar Blanes gevaren. We hebben tussen de buien door wat rondgelopen maar omdat het een vrije dag (de Dag van de Spaanse Natie) was, was het een dooie boel. Deze keer geen feestje op de feestdag!



Dit kunstwerk op de boulevard vierde wel feest.

Zaterdag zijn we tot Palamos gekomen. Hier ben ik vroeger eens met Laura en John geweest maar ik kende het niet meer terug. Alleen een kanon in een van de straten kende ik nog van een foto. Zondag zijn we snel verderop gegaan want de haven was hier zelfs in het laagseizoen peperduur en er wordt heel veel wind voorspeld voor de komende dagen, dan kunnen we beter ergens anders verwaaid liggen.☺

Nu liggen we in Roses in een haven met normale prijzen vlakbij het stadje en…. harde wind, dus zijn we blij dat we vast liggen.

Vanmorgen zagen we tot onze grote verrassing de eerste sneeuw op de toppen van de Pyreneeën, toch even wennen om op de achtergrond van de zee sneeuw te zien maar wel mooi.

Vervolg Barcelona.

Natuurlijk is er in Barcelona nog veel meer te zien dan de Sagrada Familia. Maandagmiddag heb ik een wandelroute gevolgd door de wijk Barri Gotic waar ik langs allerlei leuke straten en pleinen kwam waar wat extra´s te zien was.

Met een piepend spook voor de kathedraal La Seu

Wandtegels in de Carrer de Petritxol

In de Carrer de Petritxol was bij ieder huis een tegeltableau te bewonderen en in de Carrer de Bisbe een neogotische overdekte brug uit 1929.

De overdekte brug in de Carrer de Bisbe

In Barri Gotic zijn honderden leuke winkeltjes die allerlei bijzondere spullen verkopen. Op de pleinen zat het vol met mensen, bijna allemaal toeristen, die deze wijk waarschijnlijk allemaal in hun gids van Barcelona hebben staan.

Woensdag heb ik ook nog een route gelopen over en langs de Rambla waarbij ik een bezoek heb gebracht aan de overdekte markt, Mercat de la Boqueria waar de slogan "Op de markt is uw gulden een daalder waard" allang niet meer van toepassing is. Door alle toeristen die hier rondlopen zijn de prijzen heel hoog. Het Palau Guell, wat door Gaudi ontworpen is voor de familie Guell, lag ook op de route. Door het bezoek aan de Sagrada Famila was ik hier heel benieuwd naar.

Alle details, van de toegangspoorten voor de koetsen tot de symmetrische centrale zaal, die in het huis zijn verwerkt zijn mooi en goed doordacht maar het geheel kwam somber over door de donkere kleuren van de gebruikte materialen. Het dakterras met de tot kunstwerken omgetoverde beluchtingkanalen was wat kleurrijker om te zien.

La Rambla is al jaren beroemd om de levende standbeelden die er nu ook iedere dag stonden.

In het verlengde van La Rambla ligt de Rambla de Mar, een drijvend voetpad wat naar een soort pretpark leidt met een winkelcentrum, bioscopen en een aquarium. Als er een schip langs moet naar de oude haven, schuift een gedeelte van het voetpad naast het andere door een speciale constructie en hierdoor een attractie op zich.

De lachende kreeft op de Passeig de Colom

Barcelona is een fascinerende stad, waar je steeds weer nieuwe dingen ontdekt en met wat tapas en af en toe een ijsje is het er goed uit te houden.

Heerlijke ham te koop.

Barcelona.

Donderdagmorgen zijn we na een nachtje doorvaren in Barcelona aangekomen. ´s Middags nog even de eerste sfeer geproefd van deze wereld stad. Henk was hier 46 jaar geleden al eens geweest toen hij nog vaarde en hij vond het toen zo gezellig dat hij aan de voet van het beeld van Columbus met een van zijn maten op een bankje heeft zitten wachten tot hun boot misschien wel zonder hun zou vertrekken en zij hier konden blijven. Dat gebeurde natuurlijk niet.

 

 

De bankjes zijn er niet meer, maar hij heeft op de traptreden nog even aan dat moment terug kunnen denken.

We hebben de buitenkant wel vast bekeken.

Zaterdag zijn we met de toeristenbus door de stad gaan toeren. Wij wilden in ieder geval naar de Basiliek van de Sagrada Familia, de beroemde basiliek die ontworpen is door Antoni Gaudi. Toen we daar aankwamen stond er een enorme rij die bijna rond het hele bouwwerk ging. We vonden het een beetje zonde van de tijd om daar achter aan te sluiten en besloten om eerst naar het Parc Guell te gaan.

 

Zondagmorgen zijn we vroeg opgestaan en zo snel mogelijk (met 2 bussen) op ons doel af. We kwamen daar om 10 uur aan en zagen dat de rij er weer stond, iets korter maar alweer heel lang. Nu toch maar aangesloten en de wachttijd viel uiteindelijk wel mee.

Het idee van Gaudi was een kerk in de vorm van een Latijns kruis te bouwen met boven elk van de drie gevels vier spitse torens, die samen de twaalf apostelen vertegenwoordigen. In het midden moet een cluster van vijf torens Christus en de vier evangelisten symboliseren. De bouw van de basiliek is in 1882 gestart, deze is nog altijd aan de gang. De verwachting is dat hij in 2025 voltooid is.

Enkele details in en op de basiliek

 Gaudi haalde zijn inspiratie uit de natuur, deze vormen komen in al zijn ontwerpen terug.

De pilaren in de basiliek lijken op bomen met vertakkingen naar het plafond, mensen en dieren zijn op de gevels afgebeeld, wenteltrappen lijken op slakkenhuizen, op de torenspitsen zijn bloemen en fruit afgebeeld, ijzerwerk lijkt op honingraten of slingerplanten enzovoort.

 

Eenmaal binnen in de basiliek waren we helemaal overweldigd door de prachtige vormen en de manier waarop het licht door de ramen naar binnen viel.

Boven het hoofdaltaar zweeft een Christusbeeld en helemaal bovenin schijnt het licht van de heilige graal in een driehoek.

We liepen ons constant te verbazen over de aandacht voor details. Op de deur, van wat later de hoofdingang moet worden, is het Onze Vader in het Catalaans te lezen.

De gevel van de geboorte.

 

De gevel van de passie

We hebben een paar uur rondgelopen en ontdekten steeds weer andere dingen. Het was een bezoek aan een ongelooflijk kunstwerk waarvan we blij zijn dat we het gezien hebben.

Mooi Mallorca.

Maandag zijn we met de bus naar Palma gegaan.

Toen we uit de bus stapten zagen we direct de grote kathedraal La Seu met zijn vele spitsen. De roosvensters zijn ontworpen door Antoni Gaudí. Palma heeft een gezellig centrum met mooie oude straten.

De Moorse burcht Almudaina in Palma

Een oude windmolen

Aan het einde van de middag hebben we in Palma een auto gehuurd om de volgende dag een stuk van het eiland te verkennen.

 

In Estellencs hebben we koffie gedronken.

We hebben een stuk van noordwest Mallorca gezien en alle plaatsen waar we gestopt zijn en waar we langs kwamen zagen er schilderachtig uit en ze hebben allemaal een eigen geschiedenis of bezienswaardigheid.

Enkele voorbeelden:

In de winter van 1838-1839 verbleven de Franse schrijfster George Sand en haar minnaar Frederic Chopin in het kartuizer klooster in Valldemossa. Hun romance wordt hier ieder uur herdacht met een pianoconcert. (Ik neem aan dat dit alleen maar gebeurt als er toeristen zijn.)

 



In de kapel van het klooster zijn op het plafond fresco's geschilderd
door Manuel Bayeu, de zwager van Goya



In het heuveldorp Deia, met de typische architectuur van Mallorca, wonen veel schrijvers en kunstenaars.

 

In Soller rijdt een oude tram naar de haven.

Wij vonden Mallorca verrassend mooi. Het is een eiland met mooie kusten en gezellige plaatsjes waar veel te zien is en een paradijs voor wandelaars, natuurliefhebbers en zonaanbidders.

Naar Mallorca.

We zijn een paar dagen tot rust gekomen in Santa Eulalia op Ibiza, de schok verwerkt en een beetje rondgewandeld en gewacht tot het weer goed genoeg was om naar Mallorca over te steken. Aan de rand van het plaatsje loopt de weg omhoog naar de kerk.

 

 

Hier staan nog een paar huizen die op de traditionele manier van Ibiza gebouwd zijn. Eerst een basis, woonruimte, keuken en slaapruimte. Als het nodig was werd er een ruimte aangebouwd.

Van de kerk kun je zeggen dat deze ook op die manier is gebouwd. In documenten uit de 15^de eeuw wordt de kapel al beschreven als een “oude” kerk, na een aanval door de Turken in 1543 is hij in 1560 weer opgebouwd en in de 17^de eeuw afgebouwd zoals hij nu nog is.

Naast de kerk is een begraafplaats aangelegd op terrassen, met muren waarin de doden worden bijgezet.

Als we onze sleutels voor het sanitair bij het havenkantoor in gaan leveren zien we een paar Nederlanders aankomen die daar een motorboot hebben liggen. Jammer dat we Jacco en Theo pas vlak voor we vertrekken ontmoet hebben. Wie weet zien we ze nog in Barcelona, daar gaan zij over een paar dagen ook naar toe.

De visnetten liggen klaar voor gebruik op de kade van Port d´Andratx

Zaterdagmorgen zijn we zodra het licht werd vertrokken naar Mallorca, waar in de baai bij Port d´Andratx 2 havens zijn, 1 van de club de Vela (die schreeuwend duur is) en de andere van de overheid, deze is een stuk voordeliger en ligt ook nog vlak voor het plaatsje. Hier hebben wij een plaats kunnen bemachtigen en kijken we vanaf de boot naar het knusse plaatsje.